İnsanı yazmak, çok zor olmasının yanı sıra, biraz da yazının ikna gücü yeterli olmalı…

İkna etmenin temelinde açık ve bilinir kaynak gerekli.

İskender Demir için kaynak; Şair Eşref Mahallesi’nin geçmişiyle, orayı bilenler bilir.

AVM işgalinin olmadığı dönemleri bilmeyenler için bir hikaye anlatmam çok anlamlı olacak.

Bu hikayeyi kendisinden dinlemiştim...

Çok uzun, uzun yıllar önce Şair Eşref heykelinin olduğu Küçük Çam denilen yerde henüz yerleşim yerleri seyrekken, Kırkağaç’a atalarının Ahıska’dan göçerek geldiği Türkiye’ye (Ağrı) ergenliğe erip bir yetişkin olduktan sonra geldi.

O dönemlerde AVM ler yoktu. (keşke bundan sonrada olmasa)

Kıt kanaat sermayesiyle açtığı bakkal dükkanında, yaşama tutunarak Kırkağaç’ta hayat buldu.

Çok seyrek müşteri portföyüne rağmen, yaşama tutunmanın sınavlarını başarıyla geçiyordu O…

Bir gün bakkalı, (bu günkü İnan Gıda) daha henüz “kar güdülü kapitalist pazar” anlayışını bilmeyen eşine (Lütfiye)  bırakıp, çarşıya gitti.

Döndüğünde bakkalda tanık olduğu olay aynen şuydu; "yoğurt almaya gelen mahalleli bir komşuya yoğurt veren eşinin (Lütfiye), yoğurtun karşılığın da komşu kadından para istemediğini" gördü.

Olaya müdahale etmeden daha sonra olayın sebebini sordu… Daha feodal ilişkilerden kopamamış eşinin o, feodal insani ilişkilerin saflığı ve sorgulayıcı edasıyla karşılaştı; (aralarında ki diyaloğu kendilerinden dinledim)

-Yoğurt dan da paramı alınır adam.

Der Lütfiye.

İskender Bakkal,

-Ama onu biz parayla alıyoruz.

Der.

Sonrası... Hikayeye katkısı yok.

Devam edelim.

Kapitalist üretim ilişkilerinden bir haber olan bu aile, Kırkağaç’ta babadan oğula geldiği bu gün neye, nasıl hakim, konumuz değil elbette.

Ama İskender Demir’in herkesçe bir efsane olması, orta yerde bir gerçek bu.

Neden efsane derseniz, hiç bozulmamış bir içtenliği var hala.

Ve hala farkında olmasa da, düzenin gidişine adapte olanlara inat, tek başına da olsa oğullarına da verdiği etki gücüyle, MAHALLE liyle barışık ve yardım sever olma mirasını sürdürüyor. 

O, faizsiz ve limitsiz bir kredi kartıdır; geri ödeme riskini sigorta etmeden hem de, yaşadı esnaflığını. Yaşıyor ne mutlu ki...

İskender Demir; faizsiz, limitsiz, sigorta istemeyen, kefilsiz bir banka kartı gibidir, bu günün anlatımıyla dedik. Bir gram fazlası yoktur.

Tüm tanıyan Kırkağaç’lılar biliyor ki O, çok başka, bilinenden öte bir insan.

O şahsına münhasır, kimseyle eşleşmeye ihtiyacı olmayan, yüreğiyle yaşayan bir insan.

40 yıldır bildiğim, güzel, iyi ve duruşuyla adam gibi bir insan.

İşte o insan, İSKENDER DEMİR.

Ne güzel insan.