İnsanoğlu, an içinde boşluk sanır zamanı.

Ve beşer şaşar İnsanoğlu. 

Atom saatini devreye sokmaz iki öğün arasında. Açlık ölçülüdür öğün araları

Nihayetinde sıcakta terleyen, soğukta üşüyen bir varlığız. Gece uyuyan, gündüz uyanık duran, en  erken olanı yedi ay, normali dokuz ay on günlük hamilelik sonucu dünyaya gelen bir canlıyız. (Daha erken doğumları saymıyorum.)  Onun içindir ki beşer şaşarız.

Güç zehirlenmesi, büsbütün planlı ve emek sarf edilerek kazanılmış değerlerden oluşmaz. İyi bir eğitimden geçip, büyük mal varlıklarına hükmederek, yada iyi bir kariyerle çok değerli görevlere atananlarda da görülmez.

Güç zehirlenmesi, hak etmedikleri yerleri, her hangi bir rastlantısal sebeplerle işgal etmiş, yetişememiş yetmelerde görülür.

Kibirli olurlar.

Aynı yolda, aynı seviyede yürüdüklerine sanki, çok yüksekteymiş gibi bakarlar, ürkek olurlar.

Korkak olurlar.

Nuh dediklerine peygamber, peygamber dediklerine nuh diyemezler.

Gök gürültüsü gibi ses verirler ama bir damla suları yoktur, yağamazlar.

Gürültücüdürler.

Güç zehirlenmesi, cehaletin bol olduğu yerlerde çok görülür.

Çünkü aklın egemen olduğu yerlerde güç kontrollüdür.Kimseye kimseden fazla paylaştırılmaz. Zeka, eşit değerlerin tartısını da, akılcı bir dağıtıcıdır. Kimseyi olduğundan fazla tartmaz, darada da, arada da hile yapmaz. Neysen osundur aklın olduğu yerde..

Ancak cehaletin bulaşıcı olduğu yerlerde “Güç Zehirlenmesi” virüs gibidir.

Kediyi fareye avlatır.

Aslan avını unutup ceylandan kaçarak yeşil otlaklara düşer.

Aklın şirazesi şaşar.

Armuda elma olmanın koşullarını dayatır, kavundan karpuz tadı ister.

Olmazı görünce, kavunu karpuz diye lanse eder.

Şaşkındır.

Aptal ve cesaretlidir, cesareti cehaletinden beslenir.

Entrikalarla aldığı sosyal kimliğini, bahşedilen kurumsal kimliğine dayayıp, baskı aracı olarak kullanır.

Saygısızdır.

Kulaklarını kapayıp konuşur genelde.Duymaz, duysa da anlamaz. Dinlemeye gereği yoktur. Çünkü anlayacağı bir gereklilik yoktur o zehirlenmede.

Ayar çektiğini sanır hakikate. Yanılır. Aptaldır çünkü o. Arlı arından korkar, arsızdır sanır ki herkes ondan korkar.

Oysa öyle değildir.

Hakikat güçlü ve sabırlıdır.

Hakikat gücünü var olmanın doğal olan formundan alır. Başka hiçbir güce ihtiyacı yoktur. Tek güç varsa oda HAKİKATTIR.

İşte güç zehirlenmesine kapılmış olanlar bunu anlamaz. Onlar her yeri, her şeyi ayna olsun isterler, ayna olsun ve hep kendilerini göstersin diye çırpınırlar.

Ama işte hakikatin gücü onları evirir, çevirir bir şekilde kaçınılmaz o sonuca getirir…SENDE HERKES KADAR BİR DEĞERSİN HAKİKATİN YANINDA, NE BİR EKSİK, NE DE BİR FAZLASIN... OLDUĞUN KADARSIN KARDEŞİM...!

VE KARDEŞİM FANİSİN, BU GÜN VAR, YARIN YOKSUN.

İşte mesele budur. İster anla ister kudur.