Yine kamu oyuna sunuldu; “Kürt Meselesi”. 

Ülke gündemimizi sürekli yönlendiren bir maymuncuktur bu “Kürt Meselesi”.

Konuya en başından bakacak olursak mesele nereden başlıyor onu özet geçerek meseleyi bir de bizim gözümüzden anlatmalıyız.

“Kürt Meselesi” esas gücünü parça parça anlatılmakla alıyor. Oysa meseleyi bütünden alınca ortaya bambaşka bir gerçek çıkıyor. İyi öyleyse bizde o yolu izleyelim.

“Kürt Meselesi”ne bütünden bakarsak, kapitalizmle başlayan uluslaşma sürecine göz atmalıyız. Feodalizmden kapitalizme geçiş süreci toplumların üretim süreçleriyle açıklanırsa sosyolojik doğrulardan yola çıkılmış olunur. Ve neticeye de doğru teorik ve pratik sonuçlarla noktayı koyarız.

Osmanlı toprakları feodalizmi tasfiye süreciyle biçimlenmedi. Örneğin bir Fransız devrimi gibi olmadı. Ne de İngiliz sanayi devrimi gibi.  Oralarda sınıfsal karakterle yürüyen toplumsal değişim Osmanlı topraklarına gelince batıda gelişen kapitalizm bir üst evresine ulaşmıştı. Kendi sınırları içerisinde ki sınıfsal savaşı kazanan kapitalistler palazlanıp tekelci evreye erişmişti.

Tekelci evresinde kapitalizm, artık feodalizmi tasfiye yerine onunla işbirliği yaparak YENİ SÖMÜRGECİLİK esaslarıyla eski müttefiki emekçi (proletarya -işçi) sınıfına karşı mücadele evresine varmıştı. Yni sosyolojik terimle emperyalist aşamaya varmıştı. Bu süreçle feodalizmi tasfiye yerine artık sermaye ihracıyla o ülkenin sosyal yapısını yarı-kapitalis, yarı sömürge biçiminde feodalizmle işbirliği sürecine girdi.

Osmanlı topraklarının işgaliyle başlayan Türk Devrimi, sınıfsal değil, Ulusal Kurtuluş karakteriyle sahne aldı. Ve Ulusal olması ve dünyada yeni sömürgeliğin boy gösterdiği o tarihlerde bir ilk olarak emperyalizm halkasını kırıp, Kemalist Devrim olarak sosyolojiye adını yazdırdı. Ve tüm dünyada sömürülen, ezilen halkların kurtuluş teorisi olarak yol gösterici konumuna oturdu. Onu orada yok saymak artık sosyolojiye ihanetle mümkündür.

Ve dikkatle şunu da aklımıza kazımalıyız, Kemalizm, Toprak ve Kültür Devrimiyle sonuçlanabilir. (Ülkemizde toprak devriminin yapılamadığını Köy Enstitülerinin kapatılmasıyla gözlemledik. Biliyoruz.

Bilme karşı kim durabilir ki? Dursa dursa emperyalizmin işbirlikçileri diyebiliriz onlara. İşbirlikçi toprak ağalığı ya da feodallerdir.

Gelelim “Kürt Meselesi” ne …

Siz hiç Kürt politikası yaptığını söyleyen feodal ağaların bir cümle olarak “Kürt Emekçi Sınıfı” dediğini duydunuz mu?

Duyamazsınız. Böyle bir talepleri yoktur onların. Ama söylemlerinde insan hakları, ana dil, özgürlük gibi emperyalist terminolojinin arpalık sözcüklerini bolca duyarsınız.

Kendilerini çokça solculuk-sosyalizm ve özgürlükçü olarak lanse ederler. Ama gerçek hayatta düğünlerinde 18 kilo altın takısıyla tam bir derebeylik sürerler. Düzenin her iki kanadında yer alan aile üyeleriyle bu tip törenleri müttefikliklerini taçlandırır. Örneğin Van Belediyesini kazanan muhteremin babası AKP de kendisi ABD nin kara gücüm dediği ypg-pkk ye sırtını dayamış siyasi oluşumda.

Halkımızı uyutup kandırıyorlar.

Asırlardır iç içe geçmiş iki halkı biri birine düşman etmenin mücadelesindeler. Türkiye’de milyonlarca Kürt, Türk'le evlenmiş, çocuk yapmış iç içe kaynamıştır.

Dünya da böyle bir coğrafya bulamazsınız. Etle tırnak olmuş iki halkı büyük bir beceriyle düşman ettiklerini sanıyor, bu işbirlikçi tayfası ama hayat bunu çürütecektir. Bundan 22 yıl önce gelen AKP iktidarı nasıl, 22 yılın sonunda havlu attıysa bu arkadaşlarda tasfiye edilip tarihin çöp sepetine atılacaktır.

Türkiye’nin sadece “Kürt Meselesi” değil, bir çok meselesi vardır. Bunu da ancak bağımsız ve laik bir Türkiye çözebilir.

Bu işbirlikçi tarikat-cemaat zırcahil tayfası değil.

Doğu da bir çok ilimizde Belediye alan ABD işbirlikçisi kürt siyasiler yine iki halkı emperyalizmin çıkarları adına bir birine düşürme planlarını devreye sokuyor.

Onları mevcut iktidar görevden alacak yerlerine kayyum atayacak oy vermiş halkı kin ve nefrete sürükleyip emperyalizmin istediği ve gözlediği bölünme parçalanmaya gelecek sıra.

Bunu anlamayacak kadar kör ve sağır değiliz. Türk Bayrağı ve Bağımsızlık meşalemiz Mustafa Kemal Atatürk’e saldırmak dünya halklarının düşmanlarına yakışır. Buna direnmek ve mücadele etmekse bize yakışır. Bu ülkenin yurtseverlerine yani.

Bu gün bu saldırıyı yapanlar aynen yukarıda tanımlandığı gibi, insanlık düşmanlarıdır.

Halkların kardeşliğine düşmandır onlar.

Onlar hayata düşmandır.