Ülkemizde yaşayan milyonlarca engelli vatandaşımız, bir insan hakkı olan erişilebilirlik uygulamalarının sürekli olarak ertelenmesine itiraz etmektedir.

Ülkemizin de taraf olduğu Birleşmiş Milletler Engelli Hakları Sözleşmesi'nin 9. maddesinde en temel engelli haklarından biri olarak sayılan mimari çevreye ve bilgi teknolojilerine erişim 2005 yılında çıkarılan 5378 sayılı Engelliler Hakkında Kanuna girmiş ve kamuya açık yerlerin 7 yıl içinde erişilebilir hale getirilmesini öngörmüştür.

Verilen süre 2012 yılında dolduğu halde, bugüne kadar birkaç kez yeni süreler verilerek ertelenmiştir. Son olarak 1 Temmuz 2022 tarihinde kabul edilen 7417 sayılı torba kanunun 47. Maddesiyle 5378 sayılı kanunun geçici 3. Maddesinin 6. Fıkrasının 3. Cümlesinde yer alan 4 yıl 8 yıla çıkarılarak yeni bir süre verilmiştir. Adı geçen kanun 5 Temmuz tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.

Böylece, ülkemizdeki engellilerin toplumun eşit bireyleri olarak kamuya açık yerlerden yeterince yararlanması bir başka bahara kalmıştır. Unutulmamalıdır ki, bu husus mutlaka Cumhuriyetin kuruluşunun 100. Yıldönümüne rastgelen Birleşmiş Milletler Engelli Hakları Komitesi’nin ülkemizdeki engellilere yönelik uygulamalarını ele alırken önemle üzerinde duracağı bir nokta olacaktır.

Erişilebilirlik uygulamalarının kanuna rağmen neden yapılmadığına ilişkin sağlıklı sonuçlar veren araştırmalar yapılmadan ve tatmin edici bir gerekçe ortaya konmadan sorumluluğun yerine getirilmemesi anlamına gelen bu ertelemelerin, ülkemizde yaşayan engellileri temsil eden milletvekillerinin Parlamentoda bulunmamasıyla daha kolay gerçekleştiği görüşündeyim. Önümüzdeki yıl yapılacak Genel Seçimlerde siyasi partilerin bu eksikliğin farkına vararak, TBMM’de engellilerin sorunlarını dile getirecek, çok çeşitli mevzuat düzenlemelerinde geçen engellilerle ilgili hususların takipçisi olacak engellilerin temsilcilerini Meclis’e taşıma konusuna önem vereceklerini ummak istiyorum ve bu yönde kamuoyunun duyarlılık göstermesini bekliyorum.

Anlamsız süre ertelemelerinin yerine, Engelliler Hakkında Kanun’dan ayrı bir erişilebilirlik kanunu çıkarılması en iyi çözüm olarak görünmektedir. Bu konunun ivedilikle gündeme alınmasını temenni ediyor, aile bireyleriyle geniş bir seçmen kitlesini oluşturan engellilerin sorunlarına siyasi partilerle birlikte toplumun her kesiminden daha yakın bir ilgi bekliyorum…

Sorunları yaşayan ve bizzat SORUNLAR ile mücadele edenlerin, konunun dışında bırakılarak, karar mercilerin de yer verilmemesi çözümsüzlüğün ortaya çıkmasına en büyük sebep olmuştur. Yıllarca sorunları ve çözüm önerilerini ortaya koyan, hak temelli yaklaşımla hareket eden sivil toplum örgütlerinin görüşlerini dikkate almayarak yapılan uygulamalar, bizleri bir adım ileriye taşıyamamaktadır. Bu sebeple engelli örgütlerinin ve engelli bireylerin görüşlerine daha fazla önem verilmesi gerekmektedir.

Ve uyarıyoruz “Meclis’te temsil hakkımız” için her parti engelli kontejanı koymalı.

Önerilerimizin daha fazla dikkate alınacağı günleri yaşamak umuduyla, hepinizi sevgi ve saygıyla selamlıyorum…