Merhaba arkadaşlar, bu süreçte çok fazla içimde birikenleri yazmadım. Sınavlarımın yoğunluğundan dolayı biraz kabuğuma çekilsem de kayda değer bir şey görünce yazmadan edemedim.

Memleketim Kırkağaç’ta yaşananları takip ediyorum.

O kadar çok konu var ki düşüncelerimi açıklamak istediğim… Ancak kısıtlı zamanımı çok önemli gördüğüm konulara ayırmayı uygun buluyorum.

Sosyal medyadan takip ediyorum, ilçemin sivil toplum kuruluşu ve kanaat önderlerini.

Topluma sözde önderlik etme iddiasında olanlar var. Çokça paylaşımlarını cömertçe görünür kılıyorlar. Okudukça içim acıyor. Bu düzeyle mi topluma önderlik edilir?

Daha topluma yazarak hitap ederken bile, bilgi birikimlerini görüp, memleketim adına utanç duyuyorum, duymamak mümkün mü?. Bu insanlar okumuyorlar, okusalar da okuduklarını anlamıyorlar, anlıyor sandıklarını da doğru düzgün Türkçe yazamıyorlar… Bu beceriksizliklerini gözden saklamak için Arapça, Farsça yazmaya kalkışıyorlar. Gülünç durumda olduklarının farkında bile değiller? Ki ısrarla yazıyorlar.

Ana dilini konuşamayan, yazamayan bir arkadaş eğitimi eleştiriyor?

Güler misin, ağlar mısın? Kendisi eğitim faciası aslında. Acı ama gerçek bu.

 Cehalet öylesine sinmiş ki içlerine utanma duygusu kalmamış.

 Tanıdığımın bir ağabeyimin bir sözü var: " Cehaletini kabul eden insan saygı duyulması gereken kişidir. Hiç değilse cehaletini kabul ediyor, bu bir erdemdir. Cehaletini kabul etmeyip ukalalık taslayan ve yerine göre zorbalık taslayan cahil kesimden çok daha evladır böyle cehaletini bilen cahil insanlar. Hiç değilse böyle kişilerin cehaletini kabul edip, bunu gidermek için adım atma ihtimali vardır." Derdi. Haksız mı?

Cahillik öyle tırmandı ki cüretine karşı koymak için bilgi çırpınıyor. Topluma önderlik yapma niyetinde olanların yükü öyle sıradan olmamalı. Entelektüel birikimi ile günlük siyaseti her yönü ile değerlendirecek, analiz edecek evrensel kuralları bilmeli böylesi kişiler.

Ama öyle mi?

Şu anda ülkemizde 124 yasal parti var. Bu kadar bolluk içinde siyasetimizin kısılıp kalmasının sebeplerine değinmeyeceğim. Ancak bu partiler il, ilçe örgütü kurmak için taban aramıyorlar. Yedi kişi bulmak yetiyor onlara. Taban bulmak diye bir dertleri yok. Onun için onların programları, politikaları il, ilçe örgüt yöneticileri için çok önemli değil. Bul birilerini isminin başına bir sıfat yapıştır sal meydana. İşte sonuç olarak sosyal medyada paylaşımları ile kirlilik yaratıyorlar.

Aşağıda Türkiye’de kurulu siyasi partileri veriyorum. Yargıtay sitesinden aldım.

Umarım ilginizi çeker. Bakın bakalım hangisini ilk defa duyacaksınız?              

{63 ve 64. Partileri Yargıtay da bilmiyor herhalde ki isimleri boşta :) }