"Ölü Öğretmenlerin Ağıdıdır" bu yıl yazacağım yazının başlığı diye düşünerek yazmaya başladım.

Ağladım...

Doyamadım bakmaya yüzlerine...

Utandım insanlığımdan, neden daha çok mücadele edemedim diye...

Sonra süper güçleri olmayan fani biri olduğuma baktım.

Ve devam ettim...

Mustafa Kemal Atatürk’ün ‘Baş Öğretmen’ olarak ilan edilme tarihi olan 24 Kasım’ı kullanan 12 Eylül Faşist Generalleri bu günü “Öğretmenler Günü” olarak ilan ettiler. Her bozuk saatin günde iki kere doğruyu göstermesi gibi bir doğruları da belki bu oldu.

Ne diyelim iyi ki oldu.

Ancak niyete değil gerçeğe bakmak çok değerlidir.

Dün yazı yazmak elzemdi benim için ama her zaman ki gibi bekleyip kamuoyunda gösterilen tepkilerden beslenmeyi esas alarak bir gün sonrasını bekledim öyle yazıyorum.

Devam ediyorum.

Sosyal medya “24 Kasım Öğretmenler Günü” kutlama mesajlarıyla dolmuş taşmış. Çok baktım. İlgiyle izledim. İnanın… Ama inanın ki bir tane kayda değer herkesin unuttuğu, görmediği çok acı bir yaraya parmak basan paylaşım göremedim.

Neydi o yara ?

O yara şu ki; “Köleden Öğretmen Olur mu?” sorusuydu !

Köleden öğretmen olur mu sahi?

Köleleştirilmiş birileri nasıl özgür ve kaliteli insan yetiştirmede hüner sergileyebilir?

Var mı bunun inandırıcı bir tarafı?

Yıllık on binlerce lira ödeyip çocuğunun geleceğini emanet ettiği bir öğretmenin kölelik koşullarında yaşadığından haberi olmalı mı, yoksa bbuna dikkat kesilmemeli mi?

Özel Okullara yönelen toplumun velileri çocuklarını emanet ettiği eğitimin söz sahibi olan öğretmenlerin sosyal yaşamlarını idame ettiren maaş ve sosyal haklarından haberdar mı?

O kelli felli veliler, çocuklarını eğitip, hayata hazırlamak için emanet ettikleri öğretmenlerin kişisel yaşamlarından haberdar mı ?

Özel okullarda atanamamış yada emekli olmuş ama öğretme sevdasından kopamamış değerli öğretmenlerimizden haberiniz var mı, ey çocuklarını çok seven veliler?

Onların köleleştirilmiş yaşam koşullarından haberiniz var mı?

Birden çok özel okullarda asgari ücretin altında çalışan bu değerli öğretmenlerimizin sancılarından arınıp, çocuklarınıza kendilerini nasıl verebilirler, bunu düşünüyor musunuz?

24 Kasım kutlama mesajlarınız beş para etmez hayatın gerçekleri karşısın da.

“Kaliteli Eğitim” verdiğini lanse eden özel okullarda ki öğretmenlerin maaş ve sosyal haklarına baktınız mı?

Köleleşmiş biri nasıl kaliteli eğitimde başarılı olur?

Sorun bunu kendinize lütfen.

Çocuklarınızı göndermeyi düşündüğünüz özel okullarda ki öğretmen maaş ve onlara tanınan sosyal hakları sorun o, özel okul yöneticilerini lütfen.

Sorun ki sizden aldıklarıyla evladınıza verecekleri eğitimin kalitesini ancak böyle öğrenebilirsiniz.

Çünkü “KÖLEDEN ÖĞRETMEN OLMAZ !”

Çocuklarınızı öğretmeni köleleştirilmiş yerlere emanet etmeyiniz.

Budur benim 24 Kasım mesajım.

Sevgili öğretmenlerim bir gün adil bir düzen olacaktır umudunuzu kayıp etmeyin lütfen. O düzen olursa bilin ki bu sizlerin eseri olacaktır.

Yani sizler, sizi köleleştirenlere karşı durduğunuz zaman bu gerçekleşir.

Birkaç gün için de özel bir okul yöneticisi dostumla sohbet edeceğim.

Bu konuda ki görüşleri bizlere yol gösterecek diye umuyorum. Çünkü kendisinin dürüst ve doğruluğuna inanıyorum. Kendisi yurtdışındaymış döndüğünde umarım bu konuda bizleri bilgilendirici açıklamaları olabilir.

Bu işe girişmeden önce kısa bir sohbetimiz olmuştu, fikrimi sormuştu, bu işe girişmesinin bir risk olduğunu söylemiştim kendisine. Çünkü bu işler fetö ve fetö artıklarının açtığı bir yoldu.

Doğru değildi.

Eğri borudan doğru geçilmezdi. Ama o son derece doğru ve tertemiz biriydi…

Bakalım sohbet edebilirsek bu konuda bizi aydınlatabilir.

Kalın sağlıcakla.

Yazan. M. Güneş