Bu yerel seçim bir film gibiydi aslında. Tüm siyasetin ve sosyolojinin CEHAPE’yi seven bir %25 var, bunun dışında CHP tek başına girdiği bir seçimde zaten başarılı olamaz inanışı hakimdi. Hatta bu inanışa zaman zaman CHP’li adaylar bile inanıyor; sonra toparlanıyorlardı.

1 Nisan itibariyle gördükki CEHAPE ülkede merkez siyasi parti olmayı başarabiliyor, halka inebiliyor, kıyı şeridinin içlerine kadar girebiliyormuş.

Ama nasıl?

Mevcut iktidar çok uzun yıllardır ülkeyi tek başına yönetiyor ve pek çok kararı hemen alıp uygulayabiliyor. Ama halk bu defa gördü ki o alınan kararlar cepleri yangın yerine çeviriyor. Üstelik mevcut iktidar son 10 yılda depotizmini (adam kayırmacılık) daha da arttırdı.

Emekliler asgari ücretin altında açlığa, gençler okulsuzluğa ve eğitimsizliğe, halk umutsuzluğa kapıldı. Bu negatif olguların karşısında CHP’li adaylar ise “sosyal belediyecilik”, “halkın parasını halka dağıtılması” gibi söylemlerle çıktı. Herkes için aday olduklarını, halka hizmet edeceklerini vurguladılar. Çiftçiye alım garantisi, annelere ulaşım kartı verdiler;  içme suyu olması gerektiği gibi halkındır dediler.

Bu seçim sonucunda yıllardır ülkeyi bölen, insanların temel sorunlarını unutturan kimlik siyaseti de büyük bir darbe aldı. İnsanlar din, iman, vatan ve millet siyaseti yerine tam da yerel seçimlerde olması gerektiği gibi aş, iş, icraat ve adalet siyasetine oy verdi.

Peki şimdi ne olacak?

CHP Özgür Özel ile ünlü başkanlar Ekrem İmamoğlu ve Mansur Yavaş’ın öncülüğünde gönüllerde kapıları araladı evet. Ama henüz tam içeriye girmediler. Bu yerel seçim aslında işe alınan adayın deneme süresi. Hem yerelde hem de burjuvazide yani iş dünyasında biraz daha rüştünü ispatlamaları gerekiyor.

Bir yandan sosyal demokratların savunduğu işçi hakkı, hayvan hakkı, çevre hakkı gibi konularda kendileri ile çelişmeden sağ liberal vatandaşı memnun etmeleri gerekirken, diğer yandan herkesi kucaklamaları, mevcut adaletsiz bu düzen, rüzgar nereden eserse oraya göre davrananların ülkesi algısını bitirmeleri gerekiyor.

Kırkağaç’ın Özelliği

Kırkağaç tarihinde bir ilki yaşıyor. Üstün Dönmez CHP’li sosyal demokrat Kırkağaçlılar için de aynı zamanda “köyümüzün çocuğu” imajını çok iyi kullanabilmenin de başarısını yaşıyor. Kırkağaç’ta tanımadığı, elini sıkmadığı çiftçi, esnaf yok. Abisi Emin Dönmez ve kendisi halk tarafından sevilen ve güvenilen karakterler. Bu güveni hizmet tesis edere pekiştirmeleri CHP’nin buradaki gönüllere girmesini pekiştirecektir.

Üstün Dönmez yalnızca seçim taahhütnamesinde yazdıklarını yaparsa ve bu arada hiç kimse ile kimlik ya da din siyaseti anlamında münakaşaya girmezse 5 yıl sonra daha da güçlü bir lider haline gelebilir.

AKP ve Diğerleri

Bizim ilçemiz sağ muhafazakar seçmenin yoğunlukta olduğu bir yerleşke. Bu insanlar yalnızca dini kültürel hassasiyetleri konusunda incelik, evlerinde ekonomik rahatlık ve gelecek korkusu yaşamadan bir hayat istiyor.

Elbette ilçe içerisinde daha radikal, şeriat savunucuları da var. Menzil oldukça güçlenmiş mesela. Lakin bu tercihte olanların da derdi ekonomi. Bu sebeple sosyal demokrasi güzel işlerse herkese fayda getirecek, belki sağ muhafazakar partiler bile Avrupa’da olduğu gibi din ve kimlik siyasetinden önce icraat ortaya koymaya odaklanacaktır.

Tüm bu gelişmeler aslında her kesimden insanımıza umut verdiği, artık kim ne söylemiş yerine kim ne yapmışa baktığı bir döneme girdiğimizin göstergesi.

Eeee ne diyelim ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz.